Niet veeleisend, snelgroeiend mos voor zowel koud- als warmwatertanks. Dit is waar Leptodictyum riparium, het is niet hetzelfde als het rechtopgroeiende zogenaamde "Stringy moss". Zijn scheuten groeien horizontaal, of liever gezegd, in alle richtingen, zoals die van Javamos. Hun rhizoiden klampen zich vast aan drijfhout of rotsen. Dit watermos komt in bijna de hele wereld voor en zijn ietwat onverzorgde uiterlijk is geweldig voor biotooptanks.
In de aquaristiek wordt de naam Leptodictyum riparium (of Amblystegium riparium) gewoonlijk gebruikt voor het rechtopgroeiende "draderige mos". Populaties van L. riparium afkomstig uit Duitsland zien er echter heel anders uit, zelfs als ze onder dezelfde omstandigheden worden gehouden. Ze vormen - als ze niet bij zeer weinig licht worden gehouden - min of meer horizontale scheuten met een dicht, plat blad. De groeiwijze van dit mos komt veel beter overeen met de beschrijvingen van L. riparium in taxonomische literatuur (bijv. Frahm & Frey 1992) dan die van het rechtopgroeiende "draderige mos". Wij zijn van mening dat het populaire "vezelige mos" Drepanocladus aduncus is, niet L. riparium.
Streamside Leptodictyum-mos, of Leptodictyum riparium, wordt in bijna de hele wereld verspreid, en naast wilgenmos (Fontinalis antipyretica) is het waarschijnlijk het meest voorkomende watermos in Centraal-Europa. Het groeit op randen en in ondiepe zones met stilstaande of langzaam stromende waterlichamen met voedselrijk water, en het is zeer tolerant voor vervuiling. L. riparium wordt vaak aangetroffen in betonnen troggen voor bewateringsdoeleinden, vooral op begraafplaatsen. De emersed vorm groeit kruipend op harde substraten zoals rotsen, boomwortels en rivierdijken. Daar vormt het vaak sporangia, terwijl in de ondergedompelde vorm van dit mos drijvende scheuten groeien die nauwelijks of matig vertakt zijn. Leptodictyum riparium is erg variabel en het uiterlijk hangt sterk af van de omstandigheden waarin het groeit.
L. riparium gevonden in de natuur wordt vaak verward met Fontinalis antipyretica ("wilgenmos"). De bladeren van F. antipyretica groeien echter in drie lengterijen op de scheut en hebben geen hoofdnerf. Ze zijn echter vaak in het midden gevouwen.
De bladeren van L. riparium groeien in een min of meer platte groeiwijze (vormen bijna twee rijen in de lengterichting) en hebben een uitgesproken hoofdnerf die iets over het midden van het blad uitstrekt, maar niet tot aan de bladpunt. De bladpunt is toegespitst en puntig, de bladcellen zijn erg lang en smal (6 tot 20 keer langer dan breed).
De bladeren van mossen van het geslacht Drepanocladus lijken veel op die van L. riparium, maar de alarcellen van Drepanocladus (bladcellen in de hoeken aan de bladbasis) zijn veel groter.
Dit mos, zo anders dan "draderig mos" (Drepanocladus aduncus), is natuurlijk zeer geschikt voor koudwaterbakken, maar groeit ook in matig warme tropische aquaria. Net als mossen van de geslachten Taxiphyllum en Vesicularia kan hij gebonden zijn aan rotsen of drijfhout, waaraan hij zich soms met zijn worteltjes vasthecht. In de meeste gevallen vormt het echter eerder lange strengen die in het water drijven. Bij intensief licht vertakt het zich beter, en vaak zijn er een groot aantal kleine zuurstofbelletjes op de bladeren waar te nemen.
L. riparium kan ook aan de rand en in de ondiepe waterzones van tuinvijvers worden gehouden, vooral als deze gedeeltelijk in de schaduw staan en voedselrijk water hebben.
| Type: | Moss |
|---|---|
| Origin: | Cosmopolitan |
| Growth rate: | High |
| Height: | 3 - 7 |
| Light demand: | Low |
| CO2 : | Low |
Il n'y a pas encore d'avis sur ce produit..
