Ludwigia Brevipes In Vitro
> Smalbladige delicate stengelplant
> Groene tot bruin-oranje tinten
> Bossige groei
De Long Beach-sleutelbloemwilg is een vrij kleine, smalbladige stengelplant die in de handel vaak ten onrechte als Ludwigia arcuata wordt bestempeld. Evenals deze soort komt hij uit wetlands van de Atlantische kustvlakte in het zuidoosten van de VS. Het verschilt echter van L. arcuata door wat bredere, lancetvormige onderwaterbladeren, en de bloemen, die op de terrestrische vorm verschijnen, zijn korter gesteeld en hebben smallere lichtgele bloemblaadjes. Ludwigia brevipes lijkt ook op Ludwigia x lacustris, maar heeft kleiner blad. De ondergedompelde plant vertoont roodachtige tot oranjebruine tinten, vooral bij sterk licht, terwijl hij vrij middelgroen is bij weinig licht. Het heeft een bossige groeiwijze dankzij de vele zijscheuten.
De teelt is niet al te moeilijk, maar deze smalbladige Ludwigia ziet er het beste uit met sterkere verlichting, een goede toevoer van micro- en macronutriënten en CO2-toevoeging. Lage nitraatgehaltes samen met relatief hoge fosfaatgehaltes versterken de roodachtige tot oranjebruine kleur van de scheutuiteinden. 22 tot 26 °C is optimaal, een temperatuurbereik van 12 tot 28 °C wordt getolereerd. De groei is relatief snel en af en toe snoeien ondersteunt de bossige groei. Het wordt gemakkelijk vermeerderd door stekken.
Ludwigia brevipes heeft het meeste effect als hij in een struik in het midden wordt geplant, ook op de voorgrond als het aquarium groot genoeg is. Met zijn roodachtige tinten contrasteert hij bijzonder goed met frisgroene planten zoals Micranthemum umbrosum en Bacopa australis. Deze Noord-Amerikaanse Ludwigia is ook interessant voor emerse opstellingen zoals paludariums en Wabi-Kusa. Het groeit kruipend in zijn terrestrische vorm en ontwikkelt een medium tot donkergroen tapijt met kleine lichtgele bloemen.
Ludwigia brevipes vindt zijn oorsprong in het zuidoosten van de VS, waar hij groeit in drassige gebieden langs de Atlantische kusten (Virginia, Noord- en Zuid-Carolina).
Deze smalbladige Ludwigia wordt vaak ten onrechte verkocht onder de naam L. arcuata, waarmee hij in zijn ondergedompelde vorm gemakkelijk wordt verward. Beide planten kunnen alleen veilig worden onderscheiden in hun emerse bloeivormen (zie beschrijving van Ludwigia arcuata). Terwijl L. brevipes kleinere, smallere bloembladen en haarloze stengels heeft, zijn de bloembladen van L. arcuata relatief groot en zijn de stengels licht behaard.
Voldoende licht (0,5 watt per liter of meer) is het belangrijkste aspect bij het onder water kweken van deze plant. Het toevoegen van micro- en macronutriënten is gunstig, zeker als er CO2 wordt geïnjecteerd. Lage nitraatgehaltes, in combinatie met relatief hoge fosfaatmetingen, zorgen voor een roodachtige, soms oranje verkleuring van de scheutuiteinden. Emersed kweken is mogelijk mits de plant voldoende licht krijgt.
Knip bij het snoeien van deze plant de scheuten weg die u lelijk vindt. Na het terugsnoeien zullen zich na korte tijd nieuwe zijscheuten vormen, waardoor de plant een zeer bossige uitstraling krijgt. Vermeerdering is eenvoudig, zoals bij alle stengelplanten: gewoon zijscheuten of de scheutuiteinden afsnijden en opnieuw planten in het substraat.
L. brevipes heeft het meeste effect als hij in groepjes op de voor- of middengrond wordt geplant, naburige palntsoorten die zijn mooie fijn gestructureerde roodachtige bladeren naar voren laten komen. Bijzonder geschikte buren zijn b.v. Micranthemum umbrosum en Bacopa australis.
